‘काळ्या ढगांनी आकाश आच्छादले आहे. त्यातच विजा चमकून आकाशात ढगांचा गडगडाट होत आहे आणि पावसाच्या सरी भूमीवर पडत आहेत’, हे दृश्य तबल्याच्या बोलातून गिरिजय यांनी उपस्थितांच्या डोळ्यांसमोर उभे केले.
चित्रकारात असणा-या भावामुळे ज्या वेळी तो भावपूर्ण कलाकृती रेखाटतो, त्या वेळी चित्रातील त्या त्या अवयवाचा संबंधित पंचतत्त्वाशी संयोग झाल्यामुळे ते ते अवयव हलतांना आणि दिशा पालटतांना दिसतात.
‘गातांना देव प्रत्यक्ष माझ्यासमोर उभा आहे आणि मी त्याला आळवत आहे’, असा गायनात भाव ठेवावा.
भगवंताविषयीचा उत्कट भाव दाटून आल्यामुळे संतांनी स्वच्छंदपणे रचलेले ‘अभंग’ हे उत्स्फूर्तपणे होणार्‍या कलेच्या आविष्काराचे मूर्तीमंत उदाहरण आहेत.
प.पू. देवबाबांकडे जायचे ठरल्यावर ‘माझा तबल्याचा सराव पुरेसा झालेला नाही. त्यामुळे त्यांच्याकडे जाऊन मला लाभ होणार नाही’, असा नकारात्मक विचार येत होता. परात्पर गुरु डॉक्टरांना प्रार्थना केल्यावर मन सकारात्मक झाले.
गोटि या शब्दाचा अर्थ एक आणि पुआ या शब्दाचा अर्थ मुलगा आहे, म्हणजेच गोटिपुआ या शब्दाचा अर्थ एक मुलगा असा होतो. हिंदु संस्कृतीतील पारंपरिक नृत्यप्रकार ईश्‍वराशी अनुसंधान साधणारे आहेत. त्यापैकी गोटिपुआ हा एक दुर्मिळ नृत्यप्रकार आहे.
२५.४.२०१७ या दिवशी नामजप करतांना मला संगीतातील सप्तस्वर आकाशात दिसले. त्यानंतर सातही स्वरांनी माझ्या देहात प्रवेश केला. तेव्हा माझे मन एकाग्र होऊन माझी भावजागृती झाली.
वर्ष २००१ परात्पर गुरु डॉ. आठवले यांनी ‘संगितातून साधना करायची आहे’, असे सांगणे
‘मे २०१५ मध्ये एका सायंकाळी मी रामनाथी आश्रमातील रहात्या खोलीची स्वच्छता करत होते. स्वच्छता करून झाल्यावर सायं. ७.३० वाजण्याच्या सुमारास अकस्मात् मी नृत्यामध्ये शिकवलेले शिव आणि कृष्ण यांचे गाणे गुणगुणायला लागले.
‘स्वामी विनायकानंदजी महाराज यांनी लहान वयातच साधना करण्याचा निश्‍चय केला. ते लहानपणी बेंगळुरु येथील श्रीरामकृष्ण मठात साधनारत होते.