रामायण आणि श्रीमद्भगवद्गीता या ग्रंथांची आध्यात्मिक वैशिष्ट्ये !

१. रामायण आणि श्रीमद्भगवद्गीता

टीप १ : ग्रंथ वाचणार्‍याच्या मनात प्रभु श्रीरामाचे जीवनचरित्र जाणून घेण्याची जिज्ञासा, म्हणजे सात्त्विक इच्छा जागृत झालेली असते. त्यामुळे या ग्रंथातून इच्छा आणि ज्ञान यांच्याशी संबंधित शक्ती कार्यरत आहे.

टीप २ : या ग्रंथाचे वाचन केल्यावर व्यक्तीच्या मनातील शंकांचे निरसन होऊन तिला दैनंदिन जीवन ‘कसे जगायला हवे ?’ याचे उत्तम मार्गदर्शन मिळते. या ग्रंथातून प्रक्षेपित होणार्‍या ज्ञान आणि क्रिया या स्तरांवरील शक्तीमुळे व्यक्तीने ग्रंथवाचन केल्यावर तिला झालेल्या ज्ञानप्राप्तीमुळे ती कृतीच्या स्तरावर सक्रीय होते.

टीप ३ : रामायण हा ग्रंथ भक्तीमय असल्यामुळे तो सूक्ष्मातून निळसर दिसतो.

टीप ४ : श्रीमद्भगवद्गीता हा ग्रंथ ज्ञानमय असल्यामुळे तो सूक्ष्मातून पिवळसर दिसतो.

२. विविध प्रकारच्या लिखाणांची तुलना

टीप १ : भुवलोकातील भुते आणि अतृप्त लिंगदेह यांनी सुचवलेले विचार त्रासदायक असल्यामुळे या ललित वाङ्मयातून त्रासदायक शक्तीचे प्रक्षेपण होते. यक्ष, गंधर्व किंवा किन्नर यांनी सुचवलेले विचार अल्प प्रमाणात सकारात्मक असल्यामुळे या ललित वाङ्मयातून अल्प प्रमाणात चांगली शक्ती प्रक्षेपित होते.

टीप २ : धर्मविरोधी लिखाणाचा प्रभाव अनेक वर्षे टिकून रहात असल्यामुळे अनेक पिढ्यांची धार्मिक आणि आध्यात्मिक हानी होऊ शकते. त्यामुळे धर्मविरोधी लिखाणाचे वैचारिक स्तरावर वेळोवेळी खंडण करणे आवश्यक आहे.

संदर्भ : दैनिक सनातन प्रभात